کد مطلب:293425 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:673
منظومة ولایت 2
جمكران، جذبه گاه ولایت
سفارش به نوجوانان و جوانان ولایی
امام زمان (عج)از دیدگاه اهل سنت
طول عمر امام زمان (عج)
حكمتِ غیبت امام زمان (عج)
1.حفظ جان امام (عج)
2.فراهم آمدن زمینة پذیرش حق در جهان علت حضور یازده امام معصوم میان مردم وظیفة ما در دوران غیبت
1. حفظ نظام اسلامی با تمام توان
2.حمایتِ همه جانبه از رهبر معظم انقلاب
جمكران، جذبه گاه ولایت
بحمدالله، مردم ما به ویژه پس از پیروزی انقلاب، مشمول الطاف خاصّ الاهی و عنایات مخصوص حضرت ولی عصر (عج) قرار گرفته اند. نمونة بارز این عنایات، ساختمانِ باشكوه مسجد مقدّس جمكران است كه در مدتی كوتاه ساخته شده. در اوایل ورود ما به قم، با این كه از پایه گذاری این مسجد قرن ها می گذشت، غیر از چند اتاق كه تازه ساخته شده بود، چیزی وجود نداشت. حتی گاهی برای وضو گرفتن، آب پیدا نمی شد؛ اما بحمدالله پس از پیروزی انقلاب و با همت دوستداران امام زمان (عج)، در طول چند سال، چنین بنای عظیمی برپا، و دل های مؤمنان از اطراف و اكناف جهان، متوجّه این مكان شریف شد. بنده، وقتی این عظمت را می بینم، به یاد آیة شریف فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیْهِمْ1 می افتم. این معجزه است كه چنین محبتی را در دل های مردم پدید آورده و به این مكان شریف، متوجه ساخته است تا در تمام ایام هفته، به ویژه شب های چهارشنبه و جمعه، از اطراف كشور و گاهی از خارجِ كشور، در این مكان مقدس، به یاد امام زمان (عج) اجتماع كنند. بدون شك، جاذبة خود حضرت ولی عصر (عج) است كه دل های مردم را همچون مغناطیس جذب می كند و اگر این چنین نبود، این مسجد پرعظمت بدین جایگاه و مقام والا نمی رسید.
خدا را شكر می كنیم كه به بركت خون شهیدان، مردم این شهر لیاقت یافته اند مشمول جاذبة معنوی الاهی، از طرف حضرت شوند؛ نعمتی بسیار بزرگ كه هر قدر در عظمت آن بیندیشیم و سخن بگوییم، كم است.
دلیلِ این جمع های باشكوه این است كه مردم ما از نعمت ایمان و معرفت به اهل بیت (هم) بهره مندند. در این میان، مردم شهر قم در انجام وظایفشان توفیق بسیاری یافته اند. آنان مردمی هستند كه جانشان را برای اسلام و مكتب تشیع، به امید ظهور حضرت صاحب الامر (عج) در طبق اخلاص گذاشته اند.2 مردم این كشور، سال ها مبارزه كردند تا این كه خداوند پیروزی را به آن ها عطا فرمود و نظام طاغوت را به دست ایشان سرنگون كرد و نظام مقدس اسلامی را در این كشور برقرار ساخت.
ما در برابر آن پاكباختگان كه یا خودشان در جبهه های جنگ شركت كرده یا عزیزان و اقوامشان را به میدان جنگ فرستاده و توانسته اند در دوران هشت سال دفاع مقدس، حماسه سازی و افتخار آفرینی كنند، جز این كه سر تعظیم فرود آوریم و برای شهیدان آن ها دعا كنیم و برای بازماندگان و جانبازانشان شفا بطلبیم، چارة دیگری نداریم. آنان از سخنان بنده ای مثل من بی نیازند. آن ها راهشان را شناخته اند و با قلوبی نورانی به طور كامل به وظایفشان آگاهند؛ اما باید به نوجوانان و جوانانی كه زمان انقلاب و خاطره های دوران جنگ را درك نكرده اند، مطالبی مختصر تذكر داده شود.
سفارش به جوانان و نوجوانان ولایی
دربارة وجو ولی عصر (عج) مطلب فراوان است و بحمدالله، كتاب های فراوانی در این زمینه نوشته شده، و در دسترس مردم قرار گرفته است. بسیاری از این مطالب، با این كه بارها تكرار شده، باز هم مفید و راهگشا است. دوست دارم در این محفل باشكوه، چند مطلب مهم را به اختصار، برای جوانان و نوجوانان عزیز عرض كنم و از ایشان خواهش می كنم این مطالب را به خاطر بسپارند. در ضمن، از عزیزانی كه از این مطالب مستغنی هستند، عذر می خواهم؛ ولی به هر حال گردگیری از آیات و روایات بی فایده نخواهد بود.
با این كه نور ایمان و معرفت به اهل بیت: در دل های ما وجود دارد، ممكن است آینة دل های ما بر اثر برخورد با گرد و غبار مادّه، زنگار بگیرد و هر از چندگاهی نیازمند زنگار زدایی و گردگیری باشد. تكرار این مطالب در این گونه مجالس و محافل می تواند نقش گردگیری از دل ها و صفادادن و جلادادن به آن را داشته باشد: فإن الحدیث جلاء القلوب.3
سفارش من به شما جوانان و نوجوانان عزیز كه مخاطبان اصلی من و میوه های انقلاب و امیدهای كشور و به یقین از امیدهای امام زمان (عج) برای آیندة اسلام هستید، این است كه بدانید آینده در دست شما است. قدر خود را بیش تر بدانید و در كسب علوم و معارف اهل بیت (هم)، كوتاهی نكنید. بكوشید همواره ایمانتان را تقویت كنید و دل هایتان را همیشه نورانی و از آلودگی های گناه پاك نگه دارید.
امام زمان (عج) از دیدگاه اهل سنت
اعتقاد به وجود ولی عصر (عج)، ویژة شیعیان نیست. ما با برادران اهل تسنن، كه بیشتر مسلمانان جهان را تشكیل می دهند، در پاره ای از مباحث اعتقادی، مثل اصل امامت و مباحث فرعی اختلاف های داریم؛ اما به تصدیق بسیاری از بزرگان اهل تسنن، یكی از مطالبی كه در آن، بین شیعه و سنی و هیچ طایفه ای از طوایف مسلمانان اختلاف وجود ندارد، اعتقاد به ظهور حضرت مهدی (عج) است.
دو كتاب از اهل تسنن را به خاطر بسپارید كه این مطلب را به روشنی تصدیق كرده اند:
یكی كتاب الصواعق المحرقه، نوشتة ابن حجر هیثمی كه از بزرگان اهل تسنن است. وی در این كتاب، اعتقاد به صاحب الامر (ع) را امری مشترك بین همة مسلمانان دانسته و روایات را در این زمینه، بیش از حدّ تواتر معرفی كرده است.4 یكی دیگر از بزرگان اهل تسنن شبلنجی است كه كتاب نورالأبصار را نوشته. او در این كتاب تصریح می كند كه روایات دربارة مهدی آخرالزمان (ع)، فوق حدّتواتر است.5
ابن ابی الحدید معتزلی، در شرح نهج البلاغه معتقد است كه دربارة ظهور امام مهدی (عج) اختلافی میان مسلمانان وجود ندارد و تمام طوایف آن ها بر این مطلب اتفاق نظر دارند.6
بسیاری از عالمان اهل تسنن، دربارة وجود امام زمان (عج) و علایم ظهور حضرت، كتاب های فراوانی نوشته اند كه یكی از آن ها حافظ گنجی شافعی و دیگری مولانا متقی هندی است. كتاب البیان فی اخبار صاحب الزمان را حافظ گنجی شافعی از حافظان قرآن و بزرگان اهل تسنن نوشته كه و در حدود قرن هفتم هجری می زیسته است.7 از دیگر بزرگان اهل تسنن كه در قرن دهم هجری و در كشور هندوستان می زیسته، مولا متقی هندی، صاحبِ كتابِ البرهان علی علامات مهدی آخر الزمان است.8
آری، بزرگان اهل تسنن همانند شیعیان، به اصل وجود صاحب الزمان (عج) اعتقاد دارند؛9 البته ممكن است آدم های منحرف و كوردلی پیدا شوند كه آفتاد را نیز انكار كنند كه در این جا مورد نظر نیستند. بزرگان اهل تسنن اعتراف دارند كه اخبار دربارة وجود امام مهدی (عج) متواتر، بلكه فوق حد تواتر است.
طول عمر امام زمان (عج)
مطلب دیگر، مسألة زنده بودن حضرت ولی عصر (عج) است. از عمر پربركت آن عزیز بیش از هزار و صد سال می گذرد و تا هنگامی كه خدای متعالی اراده فرماید، حضرت در زمین باقی خواهد ماند. در این زمینه، شاید پرسشی به ذهن جوانان خطور كند كه مگر امكان دارد كسی با عمر طولانی زنده باشد و دیگران از او خبر نداشته باشند؟! به این پرسش پاسخ های فراوانی داده اند. در این جا نمی خواهم پاسخ این پرسش را به طور گسترده مطرح كنم؛ اما اگر كسی به معجزه و قدرت الاهی اعتقاد داشته باشد، نباید در مسألة طول عمر امام زمان شك كند. كسی كه معتقد است خدا می تواند بنده ای را پس از صد سال زنده كند: فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ10، خدایی كه می تواند سیصد سال، گروهی را در خواب، بدون خوراك و پوشاك زنده نگه دارد: وَلَبِثُوا فِی كَهْفِهِمْ ثَلَاثَ مِائَةٍ سِنِینَ وَازْدَادُوا تِسْعًا،11 آیا نمی تواند یكی از بندگانش را سه هزار سال یا بیش تر از آن زنده نگه دارد؟!
عدم اعتقاد به وجود امام زمان (عج) به ذهن كسانی خطور می كند كه خداوند و قدرت او را نمی شناسند و به معجزه اعتقادی ندارند. این پرسشی نیست كه بتواند شبهه ای را در اعتقادات فرد مسلمان پدید آورد و شكّی را در دل او وارد كند؛ چرا كه هر مسلمانی قدرت خدا را بی نهایت می داند. خداوند متعالی در قرآن از كسانی یاد می كند كه سیصد سال در خواب بوده اند؛ ولی زنده مانده اند. همچنین از كسانی یاد می كند كه صدها سال از این دنیا رفته اند و خدا دوباره آن ها را زنده كرده است:
أَوْ كَالَّذِی مَرَّ عَلَی قَرْیَةٍ وَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلَی عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّیَ یُحْیِـی هَـَذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَی طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ یَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَی حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آیَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَی العِظَامِ كَیْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ .12
این مطالب، نشان دهندة قدرت نامحمد خداوند است. وقتی خدا اراده كند، می تواند بنده اش را هزاران سال در این دنیا نگه دارد؛ به طور كه هیچ مشكلی پیش نیاید.
حكمت غیبت امام زمان (عج)
مطلب دیگر این است كه چرا حضت ولی عصر (عج) غیبت كرده، و چرا مثل امامان دیگر (ع) در میان مردم نبوده است؟ این پرسشی است كه از قدیم مورد بحث قرار گرفته، و كتاب های فراوانی در پاسخ به آن نوشته شده است.
1. حفظِ جانِ امام زمان (عج)
خدای بزرگ، پس از وجود مقدس خاتم الانبیا (ع)، جانشین معصومی را برای او تعیین فرمود تا وظایف ناتمام رسالت او را بر روی زمین به اتمام برساند. تفسیر آیات، بیان حقایق قرآن، رهبری جامعة اسلامی، و تربیت نفوس مستعد از وظایفی است كه پس از پیامبر اسلام (ص)، به جانشین او واگذار می شود. یگانه تفاوت امام با پیامبر، مسألة نبوت است:أنت منی بمنزلة هارون من موسی إلا أنه لانبی بعدی؛13 تو برای من، به منزلة هارون برای موسی هستی با این تفاوت كه هیچ پیامبری پس از من نیست. امیر مؤمنان (ع) می فرماید كه پیغمبر اكرم (ص) پس از نخستین نزول وحی در غار حرا به من فرمود:...
إنك تسمع ما أسمع و تری ما أری إلا أنك لست بنبی و لكنك لوزیر.14 آن چه من می شنوم، تو هم می شنوی، و آن چه من می بینم، تو هم می بینی با این تفاوت كه تو پیامبر نیستی؛ بلكه وزیر منی.
خدا چنین كسی را كه ویژگی هایش مثل آفتاب روشن است، به مردم معرفی كرده تا جانشین پیامبر (ص) شود؛ اما كسانی، از ناآگاهی و غفلتِ بیش تر مردم سوءاستفاده كردند و كوشیدند تا مسیر جانشینی پیامبر (ص) را عوض كنند؛ البته این امر، چیز تازه ای نبود. بیش از پیغمبر اسلام نیز بیش تر مردم هر پیغمبری را كه از جانب خداوند برانگیخته می شد، تكذیب می كردند. قرآن در این باره تعبیر عجیبی دارد مبنی بر این گذشتگان به هم سفارش كرده بودند هر پیامبری كه به رسالت رسید، او را انكار كنند: أتواصوا به بل هم قوم طاغون.15
انكار حق، طبیعت مردم جاهل و گمراه بوده است؛ زیرا هوس های دنیایی آن ها، با خواسته های انبیا (ع) موافق نبوده است. پس از ظهور پیامبر اسلام (ص) نیز بیش تر مردم آمادگی پذیرش عمومی اسلام و برقراری نظام عدل جهانی را نداشتند؛ به همین سبب بود كه امیر مؤمنان علی (ع) را پس از چند سال حكومت، به شهادت رساندند و بعد از او، آن بلاها را به سر امام حسن و امام حسین (ع) و سایر امامان (هم) آوردند.
همان طور كه می دانید، اگر وجود مقدس ولی عصر (ع) كه واپسین ذخیرة خدای متعالی برای امت مسلمان است، از نظرها پنهان نمی شد، او را نیز مانند اجدادش به ظلم و جور حاكمان جبار به شهادت می رساندند. انگیزة سلاطین و حاكمان، برای سركوب و نابود كردن وجود مقدس ولی عصر (عج)، خیلی بیش تر بوده است؛ زیرا اخباری كه از پیغمبر اكرم (ص) به دست آنان رسیده بود، از این حكایت داشت كه دوازدهمین پیشوای مسلمانان و واپسین جانشین پیامبر، حكومت كفر را از روی زمین برخواهد چید. همین دلیل باعث شده بود كه سلاطین و جباران در صدد برآیند تا نگذارند امام زمان (عج) متولد شود و اگر تولد یافت، او را به شهادت برسانند.
2.فراهم آمدنِ زمینة پذیرشِ حق در جهان
از آن جا كه خدای بزرگِ می داند در آینده زمانی فرا می رسد كه بیش تر مردم، لیاقت حكومت عدل الاهی را می یابند، با غایب ساختن امام زمان (عج)، حضرت را از بلاها حفظ فرموده است تا شرایط لازم برای جهانی سازی عدل و معرفت و عبودیت فراهم آید.
در آستانة ظهور امام زمان (عج)، هر چند زمین پر از ظلم و جور می شود، آمادگی برای پذیرش حق میان مردم بیش از پیش خواهد شد. می توانید چنین وضعیتی را در قالب مثالی عادی تصور كنید: شخصی را فرض كنید كه سرش درد می گیرد و این سردرد چنان به او فشار می آورد كه آسایش او را به كلّی سلب می كند و هیچ عضو سالمی برای او باقی نمی گذارد. چنین فردی هر قدر هم كه سرسخت باشد، عاقبت به پزشك مراجعه و به نسخة او عمل خواهد كرد. عالَم نیز همین گونه است. ستم و فاجعه و جنایت در این عالم، روز به روز بیش تر می شود تا دنیا به جایی می رسد كه از آن به ملئت ظلماً و جورا16 تعبیر می شود و این مثال همان مریضی است كه هر چه درد او افزون تر می شود، آمادگی اش برای پذیرفتن نسخة پزشك بیش تر می شود؛ به ویژه وقتی راه های گوناگون را برای درمان بیماری اش می آزماید و از همه جا سرخورده می شود، آن وقت در برابر نسخة طبیب به طور كامل تسلیم می شود.
جامعة بشری، قرن ها راه های گوناگون را می آزماید. شاهد بودیم كه در قرن گذشته، بیش از نیمی از مردم دنیا به رژیم سوسیالیستی – ماركسیستی دلبسته بودند و تصور می كردند كه سعادت آن ها در این راه است و با پذیرش این نظام، از ستم های حاكمان رهایی می یابند؛ اما پس از هفتاد سال سرشان به سنگ خورد و از این كار پشیمان شدند. اكنون نیز سنگ لیبرال- دموكراسی غرب را به سینه می زنند و متأسفانه گاهی موج این تبلیغات، مردم ایران را نیز می گیرد و بعضی از نادان های كشور ما را به سمت خود می كشاند. مطمئن باشید طولی نخواهد كشید، كسانی كه سنگ لیبرال- دموكراسی را به سینه می زنند، سرشان به سنگ خواهد خورد و خواهند فهمید كه این رژیم نمی تواند سعادت انسان را تأمین كند. بهترین نمونة ناكارآمدیِ این نظام، مركز لیبرال – دموكراسیِ جهان، یعنی امریكا است. با استقرار این رژیم در امریكا، مشكلات فراوانی در این كشور پدید آمده است. بچه هایی كه در آمریكا می خواهند به مدرسه بروند، برای اطمینان از سلامتشان، اسكورت باید همراهشان باشد. بسیاری از خانواده های امریكایی كه بچه هایشان به مدرسه می روند، مطمئن نیستند سالم به خانه برگردند. روز به روز جنایت ها در آمریكا بیش تر و زندان ها از زندانیان انباشته تر می شود. آماری كه دولت آمریكا از تعداد مجرمان این كشور می دهد، حاكی از آن است كه در این كشور بیش از یك میلیون زندانی وجود دارد؛ زندان هایی مخوف كه بعضی از زندانیان امریكا، نامش را «زندان در زندان» گذاشته اند. وضع كنونی دنیا این گونه است.
كشورهای دیگر نیز مثل امریكا، دیر یا زود سرشان به سنگ خواهد خورد و ورشكستگی های اقتصادی و كسریِ بودجه، آنان را از پای در خواهد آورد. ارقام نجومیِ كمبود بودجه، مشكلات فراوانی را برای دولت و مردم امریكا فراهم آورده است. سرانجام، این كشورها خواهند فهمید كه این روش زندگی و سیاست و دنیاداری و مردم داریِ آن ها درست نیست و باید فكر دیگری بكنند.
چندی پیش در تلویزیون، تظاهرات عظیم مسلمانان را در قلب كفر جهانی، امریكا دیدید. بحمدالله، روز به روز اسلام در آن جا رو به گسترش است و ترسی كه دولت امریكا از ایران دارد و حتی برنامه و بودجه ای برای براندازی دولت ایران پیش بینی كرده، از همین رو است. ریشة دولت امریكا، در حال پوسیدن است و اسلام در آن جا نفوذ كرده. هر روز، مسجدهای عظیمی در گوشه و كنارِ آن كشور ساخته می شود. طبق آماری كه سال گذشته در یكی از روزنامه های كثیرالانتشار آمریكا منتشر شده بود، 120 مسجد بزرگ در امریكا ساخته شده است و هر روز، بر شمار مسلمانان امریكا افزوده می شود. اگر این صحنة تظاهرات مسلمانان امریكایی را مشاهده نكرده بودیم، شاید باور نمی كردیم؛ ولی واقعیت دارد.
آری، تمام مردم جهان، تشنة نظام مبتنی بر حقیقت و عدالت هستند و این نظام، جز در اسلام در هیچ جای دیگر یافت نمی شود و حاكمان جبار، دیر یا زود به این نظام گردن خواهند نهاد؛ آن وقت است كه جامعة بشری، لیاقت حكومت حضرت مهدی (عج) را خواهد یافت؛ البته معنای این حرف، این نیست كه همة مردم جهان آمادة پذیرش اسلام هستند یا به آسانی زیر بارِ حكومت حق می روند. مگر در زمان پیامبر اسلام (ص)، مردم به آسانی مسلمان شدند؟! آن همه مقاومت ها انجام گرفت تا مردم به اسلام گرویدند؛ ول یبه هر حال، مردم آن زمان لیاقت داشتند كه اسلام را بپذیرند. در زمان ظهور صاحب الزمان (ع) نیز گروه های بی شماری در گوشه و كنار دنیا به دین اسلام گرایش می یابند. در روایات، پیش بینی شده است كه چه جنگ هایی اتفاق خواهد افتاد؛ اما سرانجام درصدی از مردم حقیقت خواه كه زیر چنگال ستمگران دست و پا می زنند، اسلام را می پذیرند و حكومت عدل جهانی را برقرار خواهند كرد؛ پس علت ذخیرة وجود مقدس ولی عصر (عج)، از سوی خدا، برای این بوده است كه در زمان تولد حضرت، مردم لیاقت حكومت عدل را نداشته اند؛ اما روزگاری خواهد آمد كه مردم جهان چنین لیاقتی را خواهند كرد. خداوند متعالی، كار بی حكمت نمی كند. ما انسان ها ممكن است بذری را در زمین شوره زاری كه هیچ ثمره ای ندارد بپاشیم؛ اما خدا، نعمت هایش را بیهوده هدر نمی دهد. خداوند حكیم، نعمت امامت و ولایت را به كسانی می دهد كه لیاقتش را داشته باشند.
اگر ما این افتخار را داریم كه در دل هایمان عشق به ولی عصر (عج) موجود می زند، باید خدا را شكر كنیم كه لیاقت داشته ایم خدا این معرفت و محبت را در دل هایمان قرار داده است. خدایا! تو را به وجود مقدس ولی عصر (عج) قسم می دهیم كه این معرفت و محبت به امام زمان را از دل های ما بیرون نكن!
محبت به امام زمان (عج)، یگانه ذخیره ای است كه ما برای سعادت دنیا و آخرتمان به آن امید بسته ایم و به چیز دیگری امید نداریم. اگر به این محبت دل نبسته بودیم، چگونه می توانستیم برای نایب آن بزرگوار این قدر جان فشانی كنیم! هنوز این خاطره جاودان است كه وقتی امام راحل (رضوان ا..) پیام كوتاهی را مبنی بر حضور یكپارچة مردم در جبهه های جنگ صادر فرمود، مردم آن قدر علاقه نشان دادند كه ظرفیت پذیرش برای شركت در جبهه ها پر شده بود و مسؤولان با اصرار مردم را برمی گرداندند. چنین امری نشانة معرفت و ایمان مردم ایران است.
علت حضور یازده امام معصوم (ع) میان مردم
حال ممكن است این پرسش پیش آید كه چرا یازده امام، میان مردم بوده اند؟! وقتی امام زمان (عج) به دلیل لیاقت نداشتن مردم برای پذیرش حكومت حق، غیبت فرمود، چرا یازده امام قبلی این كار را نكردند؟! مگر آن ها نیز خواهان اجرای عدالت و برقراری حكومت اسلامی نبودند و مگر در این جهت نمی كوشیدند؟! در پاسخ به این پرسش باید گفت: خدای متعالی امر واجبی را بر عهده گرفته كه همان هدایت كردن مردم است. فرستادن پیغمبران و اوصیا نیز برای این بوده است كه حجت را بر مردم تمام كند: لِئَلاَّ یَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَی اللّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ16. فرستادن پیامبران باید به گونه ای باشد كه مردم بتوانند راه حق را از باطل تشخیص دهند. سرانجام، خدا با ظهور پیامبر خاتم (ص) واپسین و كامل ترین برنامه را برای سعادت بشر نازل كرد و در دسترس مردم قرار داد؛ اما اگر پس از وفات پیغمبر اكرم (ص)، اشخاص معصوم نبودند كه حقیقت قرآن را بدانند و برای دیگران بیان كنند، طولی نمی كشید كه حقایق به دست فراموشی سپرده می شد.
بسیاری از احكام اسلام بود كه مردم، بارها شاهد اجرای آن بودند؛ اما پس از چندی، این احكام فراموش می شد. پیامبر اكرم (ص) در طول 23 سال جلوِ چشم مردم وضوع گرفته بود و همة مردم وضو گرفتن ایشان را دیده بودند؛ اما بعد از چند دهه، این بحث پیش آمد كه آیا حضرت، آب را از آرنج به پایین می ریخته است یا از انگشتان به آرنج. مسائلی از این قبیل بین مسلمانان اختلاف انداخته بود و اگر راهنمایی های كسانی همچون امیرمؤمنان و اهل بیت (هم) نبود، برادران اهل تسنن ما نیز از اسلام خبری نداشتند. خیال نكنید بركت اهل بیت (هم) فقط شامل حال ما شیعیان شده و اسلام فقط نزد ما است؛ اسلام اهل تسنن نیز مرهون زحمات اهل بیت (هم) است. بزرگان و عالمان آن ها، شاگردان اهل بیت (هم) بوده و به شاگردی نزد آن ها افتخار می كرده اند. هر چه مسلمانان از اسلام دارند، به بركت اهل بیت (هم) است؛ وگرنه آن قدر افراد آن زمان، ساده و سطحی نگر بودند كه به راحتی حقایق را فراموش می كردند و به سرعت فریب می خوردند. اگر امیرمؤمنان (ع)، پس از رحلت پیامبر اكرم (ص) غیبت می كرد، طولی نمی كشید كه حقایق اسلام به كلی فراموش می شد. كار مسلمانان در زمان بنی امیه به جایی رسید كه نماز جمعه را روز چهارشنبه می خواندند. یكی دیگر از خلفا در كاخ خود، حوضی از شراب درست كرده بود و هر وقت می خواست شراب بخورد، دهانش را به حوض می گذاشت و از آن می خورد و بعد هم با كنیزكان مشغول عیاشی می شد. گاهی در حالت مستی خلیفه، به او خبر می دادند كه مردم در مسجد برای نماز جماعت منتظر شما هستند. در همان موقع، خلیفه، لباس خود را بر تن كنیزكی كه با او عیاشی می كرد می پوشاند و او را به مسجد می فرستاد تا به نام خلیفة مسلمانان برای مردم نماز بخواند. در شكارگاه، هنگام تیراندازی، قرآن را هدف تیر قرار می دادند. آیا با این وضع خلفا، دیگر از اسلام، اسمی باقی می ماند؟!
حكمت الاهی در آن زمان اقتضا می كرد كه در طول بیش از دو قرن، امامان معصوم (ع) با تمام قدرت، حقایق اسلام را در زمین گسترش دهند. در سیرة رفتاری امامان معصوم (ع)، حكمت و برنامه ریزی وجود داشته است. از لابه لای تاریخ، با این كه پردة تقیه روی صفحات آن كشیده شده، به خوبی قابل كشف است كه امامان (هم) با چه همت و تلاش وافری كوشیده اند اسلام حقیقی را زنده نگه دارند. آنان حتی یارانشان را به روستاهای ایران، در مناطق فارسی و طبرستان و مرو (افغانستان كنونی) و جاهای دیگر می فرستادند تا حقایق اسلام را برای مردم كه تشنة حقیقت هستند، بیان كنند. در هر نقطه ای، حتی مناطق دور از مركز خلافت و دور از بغداد و شام، فعالیت های امامان معصوم (ع) چنان اسلام را در زمین گسترش داد كه دیگر امكان از بین بردن آن وجود نداشت. وقتی امام دوازدهم (ع) به خلافت رسید، بقای اسلام را در زمین با تلاش های یازده امام پیشین تضمین شده بود. در این هنگام، می شد این گوهر گرانبها را برای روزگار دیگری ذخیره كرد؛ اما اگر امامان قبلی می خواستند از چشم مردم غایب شوند، اسلام به كلی از صحنة زمین محو می شد و حتی برادران اهل تسنن، به همین اندازه ای كه از اسلام آگاهی دارند، آگاهی نمی یافتند؛ پس حاصلِ بحثِ فلسفة غیبت امام زمان (عج) این است كه اگر حضرت به اراده و مشیت خدا غایب نمی شد، مانند امامان دیگر به شهادت می رسید و انسان ها تا قیامت قیامت از رهبری امام معصوم (ع) محروم می ماندند. امام زمان (عج) روزی ظهور می كند كه افراد جامعه، آمادگیِ پذیرش او را داشته باشند. برای حفظ اسلام بود كه امامان قبل از امام زمان (عج) غیبت نكردند و اگر آنان نیز مانند او غیبت می كردند، حقایق اسلام از صحنة زمین محو می شد. درست است كه خدا، جاودان بودن قرآن را تضمین كرده است؛ اما قرآن به تنهایی نمی تواند درد مردم را درمان كند. در كنار قرآن باید یك مفسرمعصوم نیز وجود داشته باشد تا حقایق قرآن و تفاسیر احكام را برای مردم بیان كند.
وظیفة ما در دوران غیبت
در جای دیگر، این پرسش پیش می آید كه وظیفة ما در زمان غیبت امام زمان (عج) چیست. وظیفة ما در زمان غیبت این است كه این چنین اجتماعاتی را تشكیل بدهیم تا ایمانمان جلا یابد. این گفت و گوها باعث تقویت ایمان و معرفت ما می شود و تكرار این سخنان، ایمان را در دل های ما زنده می كند.
1.حفظِ نظام اسلامی با تمام توان
برای برپایی این نظام اسلامی فداكاری های بسیاری انجام شده است. این نظام، ثمرة خونِ صدها هزار شهید دوران انقلاب و دفاع مقدس است. صدها هزار گل پرپر شده تا این بوستان پدید آمده است. مطلب دیگر این است كه اگر بخواهیم این نظام برقرار باشد، باید محور این نظام محفوظ بماند؛ باید مورد حمایت قرار گیرد؛ باید به او عشق ورزید، و نباید در اطاعت او كوتاهی كرد. همه می دانند كه برقراری این نظام اسلامی، مرهون زحمات امام راحل (ره) است. اگر شخصِ امام خمینی (ره) نبود، چنین انقلابی به پیروزی نمی رسید. شكی نیست كه حمایت های همه جانبة مردم از امام، باعث برقراری و جاودان ماندن این نظام اسلامی شد. مگر می شود انسان به اسلامی علاقه مند باشد؛ ولی به نظام اسلامی علاقه ای نداشته باشد.
2.حمایت همه جانبه از رهبر معظم انقلاب (حفظه ا..)
اگر امروز، امام میان ما نیست، باید همان محبت و ارادت و سرسپردگی را به جانشین او داشته باشیم كه الحمدلله این محبت و ارادت را داریم. خدا را شكر می كنیم كه برای این دوران، كسی را ذخیره فرمود تا بتواند وظایف رهبری را به خوبی انجام دهد. ما باید برای سلامت و توفیق او دعا كنیم؛ در خلوت و تاریكیِ شب، از خدا بخواهیم حضرتش را برای رهبری عالم اسلام حفظ كند. باید در عمل، حامی و پشتیبان همه جانبة او باشیم و این ارادت را به رخ دشمنان او بكشیم و به دشمنان بگوییم: به كوری چشم شما كه از هیچ توطئه ای كوتاهی نكردید، ما همچنان متحد هستیم و پشت سرِ رهبرمان ایستاده ایم. اگر خدای ناكرده این وحدت خدشه دار شود، مسؤولش من و شما هستیم. شهیدان ما وظیفة خود را انجام دادند و هم اكنون ثمرة ایثار و جهادشان را به دست من و شما سپرده اند؛ ما هستیم كه باید دستاوردهای آن ها را حفظ كنیم. اگر در این كار كوتاهی كنیم، همه به آن ها، و هم به تمام انبیا و اولیای الاهی خیانت كرده ایم.
نظام مقدس اسلامی، میوه ای از درخت نبوت و امامت است. ما نمی دانیم چه نعمت بزرگی را در این جهان داریم. قدرت بزرگی همچون امریكا را با عنایات الاهی به زانو درآورده ایم تا جایی كه به طور رسمی و عملی، با كمال فضاحت و رسوایی، برخلاف تمام قوانین بین المللی و با زیر پاگذاشتن عهدنامه هایی كه خودش امضا كرده است، بیست میلیون دلار بودجه برای براندازی حكومت ایران تصویب می كند.
اگر مسألة ایران برای آنان اهمیت نداشت، آیا حاضر می شدند این رسوایی را به جان بخرند؟! این رسوایی را به جان می خرند؛ چون سقوط خویش را در یك قدمی خود می بینند. ما باید منتظر دسیسه های جدیدی از طرف آنان باشیم. همان طور كه رهبر معظم انقلاب (حفظه ا..) فرموده است، آنان تا به حال از هیچ توطئه ای كوتاهی نكرده و هر كاری كه می توانسته اند، كرده اند. دشمنان ما باید متوجه شده باشند كه خدای متعالی، پشتیبان این نظام است و این دسیسه ها اثری ندارد. ایجاد شك و شبهه در مسألة ولایت فقیه، متهم كردن نظام اسلامی به حكومت دیكتاتوری و دسیسه های دیگری از این قبیل مثل توطئه های دیگرشان، به خودشان برخواهد گشت. وظیفة ما در این عصر این است كه اهمیت موقعیت خود را بشناسیم و بدانیم نعمت عظیمی داریم كه شكرانة آن، حمایتِ همه جانبه از رهبری نظام است.
اگر در گوشه و كنار، از كسانی خطاهایی سر می زند و اگر قصورهایی هست، باید آن قدر هوشیار و خردمند باشیم كه این نقایص جزئی، نباید ما را دربارة اصل و كلّ نظام سست یا محبتمان را به آن كمرنگ كند. مگر در زمان حكومت پیامبر اكرم (ص) و امیر مؤمنان (ع) نقص وجود نداشت؟! در زمان امام علی (ع) چه كسانی استاندار فارس، بحرین و اهواز بودند؟! همان طور كه كمابیش آگاهی دارید، یكی از استانداران حضرت علی (ع)، برادر خواندة معاویه، زیاد بن عبید بود. او كسی بود كه پسرش، عبیدالله بن زیاد، با امام حسین (ع) جنگید. زمان حكومت امیرمؤمنان (ع)، همة والیان و حاكمان او فرشته نبودند! چنان نبود كه در هیچ جای عالم، هیچ خلاف شرعی انجام نگیرد. آن دست های دزدان كه بریده، و حدهایی كه جاری می شد، برای چه بود؟! آن نامه های عتاب آمیز حضرت و آن توبیخ ها و مؤاخذه ها كه در نهج البلاغه ثبت شده، برای چه كسانی بوده است؟! علت مطلوب بودن آن نظام این بود كه محورش علی (ع) بود. در كنار این نظام، ممكن است خطایی رخ دهد؛ اما آیا صحیح است كه به سبب خطاها، از حمایت حكومت حضرت علی (ع) دست برداریم؟! هیچ كس نمی گوید در كشور ما، هیچ اشتباهی رخ نمی دهد؛ هیچ ظلمی انجا نمی گیرد و هیچ خلاف شرعی صورت نمی گیرد؛ اما این نقایص را نباید به حساب اصل نظام و رهبری آن گذاشت. ما همه آگاهیم كه رهبر معظم انقلاب (دام عزه)، نهایت جدیت را برای اجرای احكام اسلامی و اجرای عدالت به كار می برد. مبادا وسوسه های شیطانی در دل بعضی از جوانان ما اثر بگذارد و محبتشان به این نظام و رهبری آن كم شود! ما با این كارمان نه تنها ضرر می كنیم، بلكه به همة شهیدانی كه با خونشان این درخت را آبیاری كرده اند، خیانت می كنیم.
1.قسمتی از دعای حضرت ابراهیم (ع) هنگامِ تركِ سرزمینِ مكه: «پروردگارا! قلب مردم را به سوی ایشان مایل فرما!» ابراهیم (14)، 37
2.امام صادق (ع) ضمن حدیثی معجزه گون، با اشاره به نقش عظیم اهل قم در زمینه سازیِ ظهور امام زمان، ایشان را قائم مقامان حضرت ولی عصر (عج) در روی زمین معرفی می فرماید: «زود باشد كه كوفه از اهل ایمان خالی، و علم در آن، همچون ماری كه در حفرة خویش فرو می رود، پنهان شود؛ آن گاه در شهری به نام قم سر برآورد و این شهر، سرچشمه و معدن علم و فضیلت در عالم شود تا جایی كه هیچ فردی، حتی دختران در حجله ها، ضعیف و دور از دین باقی نمانند. چنین وضعیتی در نزدیكی ظهور قائم ما پدیدار می شود؛ پس خدای متعالی قم و اهل آن را قائم مقام حجت خویش در روی زمین قرار می دهد و اگر به غیر این باشد، هیچ حجتی بر روی زمین باقی نمی ماند و زمین اهلش را در هم فرو می برد. علم، از شهر قم به شرق و غرب عالم گسترش یابد و حجت بر همه تمام شود و هیچ كس در روی زمین نماند، مگر آن كه علم و دین به او رسیده باشد. در آن هنگام است كه قائم، ظهور خواهد فرمود و سبب نزول قهر و خشم و انتقام خداوند از منكِرانِ حجت خواهد شد. همانا خداوند از بندگان، مگر پس از انكار حجت، انتقام نمی گیرد». (علامه مجلسی، بحارالانوار، ج60، ص 213، ح23)
3.قال رسول الله (ص): «تذاكروا و تلاقوا و تحدثوا فإن الحدیث جلاء للقلوب. إن القلوب لترین كما یرین السیف جلاؤها الحدیث؛ یك دیگر را یاد، و ملاقات كنید و از احادیث ما بگویید؛ چرا كه ذكر حدیث جلابخش قلوب است. همانا قلب ها، به سانِ شمشیرها، زنگار می گیرد كه جلا و صیقل آن به ذكر حدیث است». (كلینی، الكافی، ج1، ص 41، ح8)
4. ر.ك: ابن حجر هیثمی. الصواعق المحرقه فی الردّ علی أهل البدع و الزندقه، فصل 1، باب11، ص 162-167. وی در این كتاب از اعتقاد مسلمانان به ظهور امام مهدی (عج) دفاع و به تواترِ روایات در این باره تصریح كرده است.
5. ر.ك: مؤمن بن حسن بن مؤمن شبلنجی، نورالابصار فی مناقب آل النبی الأطهار، ص 187-189. شبلنجی، ضمن تصریح به تواتر احادیث المهدی، تأكید فراوانی دارد كه امام مهدی (عج) از خاندان رسول و اهل بیت (هم) است
6. وی می نویسد: «... مهدی (عج) كه در آخرالزمان ظهور می كند، بنا بر عقیدة بیشتر محدثان، از فرزندان فاطمه (ع) است. اصحاب ما، معتزله نیز به این حقیقت اعتراف دارند و بزرگان ما نیز در كتابهایشان به آن تصریح كرده اند با این تفاوت كه معتقدند: آن حضرت هنوز خلق نشده است و در آخرالزمان خلق خواهد شد». (ابن ابی الحدید معتزلی، شرح نهج البلاغه، ج1، باب 16، ص 281)
7.ابو عبدالله گنجی شافعی (م658ق) در این كتاب احادیثی را دربارة امام مهدی (عج) بررسی كرده و آن ها را صحیح و حسن دانسته است.
8. علاء الدین علی بن حسام الدین، معروف به متقی الهندی (م 975 ق)، صاحب كتابِ معروف كنزالعمال است. وی در كتاب البرهان علی علامات مهدی آخرالزمان با شیوه ای برهانی و استدلالی از عقیدة مهدویت دفاع كرده است و با استناد به فتاوای بزرگان مذاهبِ اربعه (شافعی، حنفی، مالكی، حنبلی)، منكرانِ اعتقاد به ظهور مهدی (عج) را در صورتی كه به حق بازنگردند، واجب القتل و مهدور الدم دانسته است. (ر. ك: متقی الهندی، البرهان علی علامات مهدی آخرالزمان، ص 178-183)
9. ر.ك: سیدثامر هاشم العمیدی، در انتظار ققنوس (كاوشی در قلمرو موعودشناسی و مهدی یاوری)، فصل اول (مهدی در كتاب و سنت) و فصل دوم (تبارشناسی مهدی )، ص 59-198.
10.«پس خداوند، او {=عُزیر} را صد سال میراند؛ آن گاه برانگیزاند.»بقره (2)،259.
11.«و آن ها در مخفی گاهشان {=غار كهف}سیصد سال و نه سال هم بیش تر درنگ كردند.» (كهف (18)، 25). یهودیان دربارة این آیه به امیرمؤمنان علی (ع) اعتراض كردند كه نُه سالِ اضافه در این آیه، در تورات ما وارد نشده است. حضرت در پاسخ فرمود: این نُه سال برای این است كه سال شما شمسی و سال ما قمری است.»
12. «یا همانند آن كه به دهكده ای گذر كرد كه خراب و ویران شده بود. گفت: {در حیرتم} كه خدا چگونه این مردگان را دوباره زنده خواهد كرد. پس خداوند او را صد سال میراند؛ سپس زنده اش ساخت و {بدو} فرمود: ... در استخوان ها بنگر كه چگونه درهم می پیوندیم و بر آن گوشت می پوشانیم. چون این كار بر او روشن شد، گفت: {هم اكنون به یقین} دانستم كه خداوند بر همه چیز توانا است.»بقره (2)، 259.
13.ابن ابی الحدید. شرح نهج البلاغه، ج2، ص 264.
14.همان، ج13، ص 197.
15.«آیا مردم اعصار، یك دیگر را {بر تكذیب رسولان} سفارش كرده اند یا آن كه طبعاً مردمی سركش و نافرمانند.» ذاریات (51)، 53.
16.«تا آن كه پس از فرستادن رسولان، مردم را بر خدا حجتی نباشد.» نساء (4)،165.